در پروسه انتقال بیمار با آمبولانس به مراکز درمانی باید تجهیزات آمبولانس کامل باشد تا امکان ارائه خدمات و کمک های اولیه به بیمار را فراهم نماید. معمولا تجهیزات در آمبولانس خصوصی در تهران بسیار کامل است و امکان CPR بیمار را فراهم می‌نماید. در شرایطی که حال بیمار رو به وخامت باشد و نیاز به مراجعه سریع به مراکز درمانی داشته باشد، می‌توان با تماس با تلفن آمبولانس خصوصی، نسبت به استفاده از خدمات آمبولانس هوایی با تجهیزات کامل درخواست داد. در این مقاله شما را با تجهیزات آمبولانس‌های خصوص بیشتر آشنا خواهیم کرد.
هدف از مراقبت‌های خارج از بیمارستان، به حداقل رساندن آسیب سیستمیک بیشتر و مدیریت شرایط تهدیدکننده‌ی زندگی از طریق یک سری مداخلات کاملاً مشخص و مناسب و پذیرفتن اصولی است که ایمنی بیمار را تضمین می‌کند. مراقبت‌های اورژانسی با کیفیت بالا و مداوم، بهبود مستمر کیفیت را می‌طلبد و مستقیماً به نظارت موثر، یکپارچه‌سازی و ارزیابی تمام اجزای مراقبت از بیمار بستگی دارد.
یک امر اساسی در این فرآیند، نظارت پزشکی بر مراقبت‌های خارج از بیمارستان با استفاده از پروتکل‌های مراقبت از بیمار موجود (نظارت پزشکی غیرمستقیم) است که در صورت امکان شواهد محور هستند، یا با کنترل پزشکی از طریق ارتباط صوتی و / یا تصویری (نظارت مستقیم پزشکی) انجام می‌شوند. پروتکل‌هایی که مراقبت از بیمار را هدایت می‌کنند باید به طور مشترک به مدیران پزشکی برای خدمات آمبولانس زمینی، پزشکان اورژانس بزرگسالان و اطفال، جراحان ترومای بزرگسالان و اطفال و پرسنل فوریت‌های پزشکی اولیه و پیشرفته به طور مناسب آموزش داده شوند. توصیه‌های فعلی انستیتوی پزشکی (IOM) هر سازمان EMS را تشویق می‌کند که یک هماهنگ‌کننده‌ی مخصوص اطفال داشته باشد تا بطور ویژه خدمات را برای مراقبت از بیماران غیربزرگسال هماهنگ کند.
تجهیزات و ملزومات آمبولانس خصوصی
برای ترانزیت بیمار باید کابین بیمار یعنی جایی که برای دو تکنسین اورژانس و بیمار روی برانکار قرار می‌گیرد، دارای تجهیزات آمبولانس کامل وجود داشته باشد و کابین طوری طراحی شده باشد که حداقل امکان CPR یکی از بیماران در طول انتقال فراهم شود.
در این کابین وسایل و تجهیزاتی که برای مراقبت های پزشکی در صحنه و در طول انتقال لازم و ضروری هستند و ابزاری که برای انجام روش های رهاسازی ساده به
آن نیاز دارید.
دستورالعمل‌های فعلی یک لیست اصلی شامل تجهیزات و ملزومات را ارائه می‌دهند که باید در آمبولانس‌های زمینی تهیه شوند تا مطابق با استانداردهای پذیرفته شده‌ی مراقبت از بیمار باشند. نیازهای تجهیزات با توجه به سطح گواهینامه یا مجوزِ ارائه‌دهندگان (طبق تعریف مدل ملی EMS 2007 www.ems.gov/education/EMSScope.pdf)، پزشکی محلی و حوزه قضایی، تراکم جمعیت، جغرافیایی و شرایط اقتصادی منطقه و سایر عوامل، متفاوت خواهد بود.
مدل ملی EMS چهار سطح گواهینامه یا مجوز را برای ارائه‌دهنده‌ی EMS تعریف و توصیف می‌کند: پاسخ‌دهنده‌ی خدمات پزشکی فوری (EMR)، تکنسین فوریت پزشکی (EMT)، EMT پیشرفته (AEMT) و امدادگر (پیراپزشک). هر سطح نشان‌دهنده‌ی یک نقش منحصر به فرد، مجموعه‌ای از مهارت‌ها و دانش است. مدل ملیEMS چارچوبی ایجاد می‌کند که در نهایت دامنه‌ی مهارت‌ها و نقش‌هایی را تعیین می‌کند که فردِ دارای مجوز دولتی EMS مجاز است در یک سیستم EMS انجام دهد. قوانین یا مقررات دولتی EMS که دامنه‌ی عملکردِ ارائه‌دهنده را محدود می‌کنند، ممکن است دسترسی به برخی از تجهیزات را تحت تأثیر قرار دهند.
لیست زیر شامل تجهیزات آمبولانس زمینی برای پشتیبانی اولیه‌ی زندگی (BLS) و پشتیبانی پیشرفته‌ی زندگی (ALS) است که برای ارائه خدمات پزشکی و پرستاری به بیماران لازم و ضروری است. آمبولانس‌های ALS باید تمام تجهیزات موجود در لیست BLS و همچنین تجهیزات موجود در لیست ALS را داشته باشند. این لیست نمایانگر مجموع توصیه‌هایی برای تجهیزات و ملزومات است که مراقبت از بیمار را در محیط خارج از بیمارستان تسهیل می‌بخشد.
تجهیزات مورد نیاز برای آمبولانس‌های اضطراری زمینی BLS
۱- تجهیزات راه هوایی و تهویه
۲- دستگاه ساکشن قابل حمل و ثابت همراه با تنظیم‌کننده، طبق مشخصات فدرال
۳- دستگاه اکسیژن قابل حمل، قادر به اندازه‌گیری جریان با لوله‌گذاری کافی
۴- تجهیزات تأمین اکسیژن قابل حمل و ثابت
۵- فلومتر متغیر
۶- تجهیزات مدیریت اکسیژن
- لوله‌گذاری به اندازه کافی؛ ماسک شفاف (به اندازه‌ی بزرگسالان و کودکان)، هر دو بدون تنفس مجدد و بدون دریچه؛ کانول‌های بینی (بزرگسال، کودک)
۷- ماسک دریچه‌دار و کیسه‌دار (احیاگر دستی)
- کیسه دستی و خود انبساطی به اندازه‌ی بزرگسالان (> 1000 میلی لیتر) و کودکان (۴۵۰-۷۵۰ میلی لیتر)، دارای مخزن اکسیژن / اکومولاتور، دریچه (در هوای سرد قابل استفاده است) و ماسک (به اندازه‌ی بزرگسالان، کودکان و نوزادان))
۸- پالس اکسی متر با پروب‌های کودکان و بزرگسالان
۹-قطره‌های نمکی و بالب ساکشن برای نوزادان
۱۰-مانیتورینگ و دفیبریلاسیون
- آمبولانس‌های زمینی BLS باید مجهز به دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) باشند مگر اینکه پرسنل پشتیبانی‌کننده زندگی پیشرفته که مانیتور / دفیبریلاتور را حمل می‌کنند، داخل آمبولانس باشند. AED باید دارای تجهیزات مخصوص اطفال باشد، از جمله پدها و کابل‌ها به اندازه‌ی کودکان یا تضعیف دوز با پدهای مخصوص بزرگسالان.
۱۱- دستگاه‌های بی‌حرکت‌سازی
الف) دستگاه ثابت نگه داشتن سر (نه کیسه‌های شنی)
- بالشتک سفت یا دستگاه تجاری
ب) دستگاه‌های ثابت نگه داشتن بالا تنه و پایین تنه
- شکستگی مفصل بالا و مفصل پایین (اندازه‌ی مناسب برای بزرگسالان و کودکان) پشتیبانی محکم، ساخته شده با مواد مناسب (مقوا، فلز، پنوماتیک، وکیوم، چوب یا پلاستیک)
۱۲- سوزن‌های بلند با سوراخ‌های بزرگ یا آنژیوکت‌ها (برای رفع فشار فشار در قفسه سینه‌ی بزرگسالانِ درشت، باید حداقل ۳.۲۵ اینچ طول داشته باشند)
۱۳- بانداژ / کنترل خونریزی
۱۴- ورق‌های سوختگی استریل یا بسته‌بندی شده‌ی تجاری
۱۵- پانسمان‌ها
- پانسمان استریل، از جمله گازهایی در اندازه‌ی مناسب
- پانسمان شکمی
۱۶- رول‌های گاز در اندازه‌های مختلف
۱۷- تورنیکت شریانی (ترجیحاً تجاری)
۱۸- ارتباطات
- دستگاه ارتباطی دو طرفه بین آمبولانس زمینی، محل اعزام، کنترل پزشکی و مرکز دریافت‌کننده
۱۹- کیت زنان و زایمان (پکیج تجاری موجود است)
الف)کیت (کیت استریل جداگانه)
- حوله، پانسمان ۴ اینچ در ۴ اینچ، نوار نافی، قیچی استریل یا سایر لوازم برش، بالب ساکشن، گیره‌های بند ناف، دستکش‌های استریل، پتو
۲۰- پتوی جاذب حرارتی و پوشش سر، رول فویل آلومینیوم یا مواد منعکس کننده‌ی گرما (برای پوشاندن نوزاد تازه به دنیا آمده
۲۱- بالشت و حوله
۲۲ دسترسی به پروتکل‌های مراقبت از بیماران کودک و بزرگسال
۲۳ یک نوار احیاء مبتنی بر طول یا یک ماده مرجع که راهنمایی مناسب برای دوز داروی کودکان و اندازه‌گیری تجهیزات را بر اساس طول یا سن ارائه می‌دهد
۲۴ رگ فشارسنج (دستگاه سنجش فشار خون در شاهرگ) (اندازه معمولی برای کودکان و بزرگسالان و کاف‌های بزرگ)
۲۵ استتوسکوپ بزرگسالان
۲۶ دماسنج با قابلیت دمای پایین
۲۷ قیچی پیراپزشکی یا بانداژ سنگین برای برش لباس، کمربند و چکمه
۲۸ کیسه‌های سرد
۲۹ محلول نمکی استریل برای بالا بردن آب بدن
۳۰ دو چراغ قوه‌ی کاربردی
۳۱ برچسب‌های تریال
۳۲ کیسه یا لگن‌های Emesis
۳۳- لگن ادرار
۳۴- دستگاه اندازه‌گیری گلوکومتر یا گلوکز خون با نوارهای معرف
۳۵ صندلی مخصوص راه پله یا صندلی حمل
۳۶ نمودارها / فرم‌های مراقبت از بیمار یا قابلیت الکترونیکی
۳۷ ژل روان کننده (محلول در آب)
۳۸ کنترل عفونت *
۳۹ محافظت از چشم (عینک کامل محیطی، محافظ صورت)
۴۰محافظت از صورت (مثلاً ماسک‌های جراحی بر اساس راهنمایی‌های محلی یا ایالتیِ قابل اجرا)
۴۱ دستکش، غیر استریل
۴۲ لباس‌های اورال یا روپوش‌های مقاوم در برابر مایعات
۴۳ پاک کننده‌ی دست بدون آب، ضد میکروب تجاری (دستمال مرطوب، اسپری یا مایع)
۴۴ محلول ضدعفونی کننده‌ی تجهیزات پاکسازی
۴۵ کیسه‌های زباله مقاوم در برابر خطرات زیستی (کدگذاریِ رنگی شده یا دارای نشان زیستی برای تمایز با سطل زباله دیگر)
۴۶ حفاظت از تنفس (مثلاً ماسک N95 یا N100 – طبق راهنمایی‌های محلی یا ایالتیِ قابل اجرا)
برای خدمات پیراپزشکی، تمام تجهیزات مورد نیاز ذکر شده در بالا همراه با تجهیزات و ملزومات اضافی زیر باید موجود باشند. برای خدمات پیشرفته‌ی EMT (و سایر سطوح پیشرفته‌ی غیرپیراپزشکی)، تمام تجهیزات موجود در لیست فوق و تجهیزات و ملزومات انتخاب شده از لیست زیر باید بر اساس دامنه‌ی عملیات، نیاز محلی و توجه به موارد خارج از بیمارستان و بودجه، موجود باشند.
۴۷-تجهیزات راه هوایی و تهویه
۴۸- دسته‌ی لارنگوسکوپ با باتری و لامپ اضافی
۴۹-تیغه‌های لارنگوسکوپ، در اندازه‌های زیر:
الف) ۰-۴، مستقیم (میلر) و
ب) ۲-۴، منحنی
۵۰- لوله‌های تنفسی (اگر دامنه عملکرد ALS شامل لوله‌گذاری نای باشد)، در اندازه‌های زیر:
الف) ۲.۵، ۳.۰، ۳.۵، ۴.۰، ۴.۵، ۵.۰ و ۵.۵ میلی متر دارای دستبند و یا بدون دستبند و
ب) ۶.۰، ۶.۵، ۷.۰، ۷.۵ و ۸.۰ میلی متر دارای دستبند (هر کدام ۱ عدد)، سایر اندازه‌ها اختیاری
۵۱- سرنگ‌های ۱۰ میلی لیتری غیر لوئر لاک
۵۲- مدل‌های مخصوص لوله‌های تنفسی، برای بزرگسالان و کودکان
۵۳- پنس مگیل، برای بزرگسالان و کودکان
۵۴- قابلیت تشخیص CO2 انتهای بازدمی (بزرگسالان و کودکان)
۵۵- دستگاه راه هوایی نجات، مانند ETDLA (راه هوایی دو لومن مری- تراشه)، لوله حنجره، راه هوایی یکبار مصرف سوپرا گلوت یا راه هوایی ماسک حنجره (مطابق با دستورالعمل پزشکی محلی)
۵۶- دسترسی عروقی
۵۷- محلول‌های کریستالوئید ایزوتونیک
۵۸- محلول ضدعفونی کننده (دستمال مرطوب الکلی و دستمال مرطوب بتادین ترجیح داده می‌شوند)
۵۹- قطب کیسه مایع داخل وریدی یا قلاب سقف
۶۰- کاتترهای داخل وریدی، ۱۴G-24G
۶۱- سوزن‌ها یا وسایل داخل استخوانی مناسب برای کودکان و بزرگسالان
- سوزن در اندازه‌های مختلف (از جمله اندازه‌های مناسب برای تزریق عضلانی)
۶۲- تورنیک بدون لاتکس
۶۳- سرنگ در اندازه‌های مختلف
۶۴- مجموعه‌های تزریق داخل وریدی (میکرودریپ و ماکرودریپ)
۶۵- تخته‌های بازویی داخل وریدی برای بزرگسالان و کودکان
- ضربان‌ساز قلب از راه پوست، از جمله پد و کابل‌های مخصوص کودکان
- واحد مستقل یا یکپارچه در مانیتور / دفیبریلاتور
۶۶- نبولایزر
داروها
دوز دارو در کودکان باید از فرآیندهایی استفاده کند که نیاز به محاسبات را به حداقل می‌رساند و ترجیحاً یک سیستم مبتنی بر طول باشد. به طور کلی، داروها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- داروهای قلبی عروقی، مانند اپی‌نفرینِ ۱:۱۰,۰۰۰، آتروپین، آنتی دیس ریتمیک (مثلاً آدنوزین و آمیودارون)، مسدودکننده‌های کانال کلسیم، مسدودکننده‌های بتا، قرص‌های نیتروگلیسیرین، آسپرین، وازوپرس برای تزریق
- داروهای قلبی ریوی / تنفسی، مانند آلبوترول (یا سایر آگونیست‌های استنشاقی بتا) و ایپراتروپیوم بروماید، اپی‌نفرین ۱:۱۰۰۰، فوروزماید
- محلول ۵۰٪ دکستروز (و رقیق کننده استریل یا ۲۵٪ محلول دکستروز برای کودکان)
- مسکن، مخدر و غیرمخدر
- داروهای ضد صرع، مانند دیازپام یا میدازولام
- بی کربنات سدیم، سولفات منیزیم، گلوکاگون، هیدروکلراید نالوکسان، کلرید کلسیم
- آب باکتریواستاتیک و کلرید سدیم برای تزریق
- داروهای اضافی، طبق مدیر پزشکی محلی
تجهیزات اختیاری
تجهیزات موجود در این بخش اجباری یا مورد نیاز نیست، بلکه باید براساس نیازها و منابع محلی مورد استفاده قرار گیرند.
- تجهیزات اختیاری برای آمبولانس‌های زمینی BLS
- نوارهای تست گلوکومتر یا گلوکز خون (طبق پروتکل دولتی و / یا تأییدیه کنترل محلی)
- ماسک اکسیژن برای کودک
- کیسه احیاء خود-باد شونده برای نوزاد
- راه هوایی
- نازوفارنکس (۱۲F، ۱۴F)
- دهانی حلقی (اندازه ۰۰)
- قابلیت CPAP / BiPAP
- کاف فشار خون برای نوزادان
- کاف فشار خون برای نوزادان
- استتوسکوپ برای کودکان
- دستگاه بی‌حرکتی نگه داشتن گردن نوزادان
- تخته پشتی و آتل‌های اندامی
- دستگاه کشش استخوان ران (به اندازه‌ی بزرگسالان و کودکان)
- دستگاه بی‌حرکتی نگه داشتن لگن
- پوشش‌های الاستیک
- دستگاه آب‌رسانی چشمی
- کیسه‌های گرم
- پتوی گرم کننده
- دستگاه خنک کننده
- بندهای نرم مختص بیمار
- برانکارد تاشو
- لگن بیمار بستری
- عامل / باند موضعی هموستاتیک
- CBRNE PPE مناسب (تجهیزات حفاظت شخصی شیمیایی، بیولوژیکی، رادیولوژیکی، هسته‌ای، انفجاری)، از جمله حفاظت تنفسی و بدن کلاه ایمنی / ژاکت یا کت / شلوار / چکمه
- انژکتورهای خودکار ضد سم شیمیایی (حداقل برای محافظت از اعضای خدمه؛ برای درمان قربانیان براساس پروتکل محلی یا منطقه ای؛ مناسبِ بزرگسالان و کودکان)
- تجهیزات اختیاری برای آمبولانس‌های زمینی اضطراری ALS
- رسپیراتور، با چرخش حجم‌دار و عملکرد خاموش و روشن، اکسیژن ۱۰۰٪، فشار ۴۰-۵۰ psi (برای کودک / نوزاد)
- لوله‌های نمونه خون، برای بزرگسالان و کودکان
- دستگاه فشار خون خودکار
- لوله های نازوگاستریک، لوله‌های تغذیه‌ی اطفال در اندازه‌های ۵F و ۸F، لوله‌های سامپ ۸F – ۱۶F
- تیغه لارنگوسکوپ منحنی، سایز ۱
- بوگی‌های الاستیک لثه‌ای
- توانایی کریکوتیروتومی سوزنی و / یا توانایی کریکوتیروتومی (کریکوتیروتومی جراحی می‌تواند در کودکان بزرگتر انجام شود که غشای کریکوتیروئید در آنها معمولاً در دوره بلوغ به راحتی قابل لمس است)
- وسایل راه هوایی برای نجات کودکان
- اتومایزرها برای مصرف داروهای داخل بینی
داروهای اختیاری
- داروهای اختیاری برای آمبولانس‌های اضطراری BLS
- آلبوترول
- قلم اپی
- گلوکز خوراکی
- نیتروگلیسیرین (قرص یا خمیر زیرزبانی)
- آسپرین
- داروهای اختیاری برای آمبولانس‌های اضطراری زمینی ALS
- لوازم کمکی لوله‌گذاری، از جمله مسدودکننده‌های عصبی عضلانی
اعزام و انتقال بیماران بین مراکز درمانی
ممکن است ارائه‌دهندگان مراقبت‌های خارج از بیمارستان ALS و BLS که بیماران را بین مراکز درمانی انتقال می‌دهند به تجهیزات اضافی نیاز داشته باشند. با توجه به نیازهای خاص، ممکن است بیماران به سطوح مراقبت کمتر یا بیشتر منتقل شوند. تیم‌های ویژه‌ی حمل و نقل، از جمله تیم‌های کودکان و نوزادان، ممکن است شامل پرسنل دیگری مانند درمانگران تنفسی، پرستاران و پزشکان باشند. با توجه به مهارت‌های مورد نیاز در هنگام اعزام و انتقال بیماران بین مراکز درمانی، ممکن است به آموزش و تجهیزات متفاوتی نیاز باشد. منابع بسیار خوبی در دسترس است که لیستی دقیق از تجهیزات مورد نیاز برای انتقال بیماران را فراهم می‌کند، مانند دستورالعمل‌های حمل و نقل هوایی و زمینی بیماران نوزاد و کودک از AAP و جعبه ابزار اعزام و انتقال بیماران کودک بین مراکز درمانی ازEMSC،ENA و انجمن پرستاران تروما.
هر آمبولانس زمینی، چه با توافق رسمی چه با توجه به شرایط، ممکن است در هنگام فاجعه یا حادثه‌ی جمعی برای معالجه و / یا انتقال هر بیمار از صحنه به بیمارستان یا انتقال بیمار بین مراکز درمانی اعزام شود و باید حداقل تجهیزات مخصوص بزرگسالان و کودکان در لیست «تجهیزات مورد نیاز برای همه آمبولانس‌های زمینی اضطراری» را داشته باشد.
تجهیزات رهاسازی
در بسیاری از موارد، مراقبت بهینه از بیمار مستلزم رهاسازی یا نجات مناسب و ایمن بیمار است. بسیار مهم است که پرسنل EMS از تخصص، ابزار و تجهیزات لازم برای خروج ایمن بیماران از محیط یا محیط‌های خطرناک برخوردار باشند یا به آنها دسترسی سریع داشته باشند. توضیح این موارد از حوصله‌ی این مقاله خارج است. شرایط و مقررات محلی ممکن است هم بر تخصص و هم بر ابزاری که در یک آمبولانس زمینی شخصی نگهداری می‌شود و همچنین بر هر وسیله نقلیه‌ی نجات دیگری که ممکن است برای همراهی آمبولانس در صحنه‌ی EMS مورد نیاز باشد، تأثیر بگذارد. ابزار و تجهیزات حمل شده در یک آمبولانس زمینی باید مطابق با ویژگی‌های محلی سیستم EMS همراه با برنامه‌های صریح برای استقرار منابع مورد نیاز برای رهاسازی و نجات، متفکرانه تعیین شوند.