در زمانی که با مصدومی مواجه شدید و با آمبولانس اورژانس تماس گرفتید و منتظر رسیدن آمبولانس هستید،دانستن و آگاهی از کمک های اولیه می‌تواند به نجات بیمار کمک کند .لذا پس از تماس با تلفن آمبولانس در حالی که منتظر رسیدن کادر درمانی هستید می‌توانید با توجه به دانشی که از مراقبت از بیمار دارید به فرد آسیب دیده کمک کنید. اقدامات شما در روند بهبودی ، نجات و خدمات حمل بیمار می‌تواند بسیار تعیین کننده باشد. در این مقاله شما را با اقدامات ضروری و مراقبت از بیمار پیش از بیمارستان آشنا خواهیم کرد.
در حالی که همراه با بیمار منتظر رسیدن کمک هستید، گاهی اوقات مهم است که به طور مداوم وضعیت او را کنترل کنید. وقتی وضعیت بیمار را نظارت می‌کنیم، معمولاً به دنبال مشاهده و در صورت امکان، ثبتِ سطح واکنش، تنفس، نبض و شاید دما هستیم. این امر نه تنها ما را از هرگونه تغییر در وضعیت بیمار آگاه می‌کند، بلکه به امدادگران به محض ورودشان اطلاعات ارزشمندی می‌دهد.
زمان در زندگی فرد آسیب دیده بسیار مهم و حائز اهمیت است بنابراین اگر در شرایطی قرار دارید که با اورژانس تماس گرفته‌اید اما هنوز به صحنه نرسیده‌اند می‌توانید اقدام به کرایه آمبولانس خصوصی نمایید.
در این لحظه کاملاً مشخص است که یک رویکرد سیستمی و سیستماتیک در موارد مراقبت در حین تروما، ایده‌آل است. بحث‌های جنجالی پیش‌بیمارستانی در زمینه مراقبت‌های داخلی در موارد تروما، احیا و حمل و نقل زمینی یا انتقال با آمبولانس هوایی، هنوز ادامه دارند. بحث‌برانگیزترین مورد حمل و نقل سریع به بخش مراقبت‌های قطعی و در عین حال تثبیت بیمار در زمان تروما است که همچنان یک موضوع مورد بحث است و منجر به تنوع زیادی در سیاست پیش‌بیمارستانی می‌شود. خدمات فوریت‌های پزشکی، از جمله حمل و نقل زمینی و هوایی، دسترسی مراکز مراقبت‌های عالی را به میزان قابل توجهی گسترش می‌دهد و منجر به حمل سریع بیماران بدحال می‌شود. ارائه‌دهندگان خدمات فوریت‌های پزشکی (EMS) ولین پیوند به یک سیستم مراقبت از تروما هستند و تریاژ تروما ساخته شده توسط پرسنل خدمات فوریت‌های پزشکی نیز فاکتور بسیار مهمی در کسب نتیجه‌ی خوب برای بیماران تروما است. ارزیابی بیمار و درمان توسط اولین گروه پزشکی می‌تواند تأثیر زیادی بر تکامل بالینی و خروجی بیمار از وضعیت تروما داشته باشد. از این طریق، استفاده از یک رویکرد سیستماتیک در این آسیب‌شناسی، همراه با توصیه‌های روشن و ساده برای پیاده‌سازی در صحنه، ضروری است. بررسی اخیر متون مربوط به خدمات فوریت‌های پزشکی هلی‌کوپتر (HEMS) نشان می‌دهد که به طور کلی ۲.۷ نفر بیشتر در هر ۱۰۰ فعالیت HEMS نجات پیدا کردند.
اقدامات ضروریی که بایستی قبل از انتقال به بیمارستان بررسی شود :
۱- واکنش فرد مصدوم
سطح واکنش بیمار نشانه هوشیاری او است. هوشیاری بیمار نه تنها به ما در شناسایی مشکل کمک می‌کند، بلکه همچنین تعیین می‌کند که چه اقداماتی را باید انجام دهیم و چه زمانی باید اقدام کنیم. سطح واکنش با استفاده از مقیاس AVPU اندازه‌گیری می‌شود.
۲- هوشیاری
آیا بیمار هوشیار است، چشمانش باز است، آیا می‌داند کجاست؟ آیا بیمار خواب‌آلود به نظر می‌رسد؟
۳- صدا
آیا بیمار به صدای شما واکنش نشان می‌دهد؟ آیا او می‌تواند سوالات شما را بشنود، درک کند و به آنها پاسخ دهد – آیا او منطقی است؟
۴- درد
آیا بیمار به درد واکنش نشان می‌دهد؟ سطح واکنش ممکن است از کلام تا چرخش چشم یا کمی حرکت متفاوت باشد. می‌توانید لوب گوش او را فشار دهید تا واکنش وی را ببینید.
عدم پاسخگویی: آیا بیمار کاملاً بی‌پاسخ است؟ در این حالت تصور کنید که بیهوش شده است.
۵- تنفس
هنگام نظارت بر تنفس، ما به دنبال ثبت چهار منطقه‌ی مختلف هستیم:
۶- تعداد
این تعداد تنفس در دقیقه است. تعداد تنفس طبیعی برای یک بزرگسال ۱۲ تا ۱۶ تنفس در دقیقه است. نوزادان و کودکان کوچکتر بین ۲۰ تا ۳۰ تنفس در دقیقه دارند.
۷- عمق
آیا هر تنفس طبیعی، عمیق یا سطحی است؟ تماشای بالا و پایین رفتن قفسه سینه بیمار و گوش دادن، به ارزیابی عمق هر نفس کمک می‌کند.
۸- سهولت
نفس کشیدن برای بیمار چقدر آسان است؟ تنفس ممکن است به دلیل انسداد، درد یا مسئله فیزیولوژیکی دیگر دشوار شود.
۹- سر و صدا
در هنگام تنفس، به صداهای غیرطبیعی توجه کنید – مثلا خس خس، ناله و غیره.
۱۰- نبض
پیدا کردن نبض برای برخی از افراد دشوار است – چرا سعی نمی‌کنید روی خود یا دیگران تمرین کنید (با رضایت آنها)؟ اگر فرزند دارید، ممکن است ارزش تمرین روی آنها را داشته باشد، بنابراین احساس اعتماد به نفس می‌کنید و می‌دانید نبض «طبیعی» چه حسی دارد.
پس از یافتن نبض، بهتر است ۳۰ ثانیه یا بیشتر آن را کنترل کنید. این نه تنها محاسبات راحت‌تری را فراهم می‌کند (هنگام محاسبه‌ی تعداد ضربان در دقیقه)، بلکه برای ارزیابی ریتم مدت زمان بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد.
هنگام بررسی نبض، ما به دنبال نظارت بر سه منطقه هستیم:
در هنگام مراقبت از بیمار قبل از رسیدن به بیمارستان حتما نبض او را چک کنید.
تعداد
تعداد ضربان در دقیقه – محدوده طبیعی برای یک بزرگسال ۶۰-۸۰ ضربان در دقیقه است. این تعداد ممکن است برای کودکان و نوزادان به طور قابل توجهی بالاتر و به ویژه برای بزرگسالان کمتر باشد.
قدرت
نبض قوی است یا ضعیف؟
ریتم
آیا نبض منظم است یا سرعت آن فرق دارد؟
۱۱- دمای بدن
گرچه دمای بدن از نظر فنی یک علامت حیاتی نیست، اگر می‌توانید این کار را انجام دهید، ارزش بررسی را دارد. این کار را می‌توان با استفاده از دماسنج یا به سادگی با قرار دادن پشت دست روی پیشانی بیمار انجام داد. دمای طبیعی بدن ۳۷ درجه سانتیگراد یا ۹۸.۶ درجه فارنهایت است.
خدمات فوریت‌های پزشکی (EMS) چیست؟
خدمات فوریت‌های پزشکی، معروف به EMS، سیستمی است که مراقبت‌های فوری پزشکی را ارائه می‌دهد. پس از حادثه‌ای که باعث بیماری یا آسیب جدی می‌شود، تمرکز خدمات فوریت‌های پزشکی بر ارائه‌ی مراقبت‌های فوری پزشکی برای بیمار(ها) است.
خدمات فوریت‌های پزشکی از طریق وسایل نقلیه اضطراری یا هلی‌کوپترها به مقصد حوادث اضطراری به راحتی قابل شناسایی هستند. اما خدمات فوریت‌های پزشکی چیزی فراتر از حمل و نقل به بیمارستان است. این یک سیستم پاسخگویی هماهنگ و مراقبت‌های فوری پزشکی است که شامل چندین پرسنل و سرویس‌دهی می‌شود. یک سیستم جامع خدمات فوریت‌های پزشکی هر روز برای هر نوع شرایط اضطراری جهت مراقبت از بیمار آماده است.
خدمات فوریت‌های پزشکی یک سیستم پیچیده است و هر یک از اجزای این سیستم به عنوان بخشی از یک سیستم هماهنگ و بدون نقصِ مراقبت‌های پزشکی فوری، نقشی اساسی دارد.
یک سیستم خدمات فوریت‌های پزشکی شامل تمام اجزای زیر است:
- آژانس‌ها و سازمان‌ها (چه خصوصی و چه دولتی)
- شبکه‌های ارتباطی و حمل و نقل
- سیستم‌های تروما، بیمارستان‌ها، مراکز تروما و مراکز مراقبت‌های ویژه
- امکانات توانبخشی
- افراد حرفه‌ای بسیار آموزش دیده
- پرسنل پیش بیمارستانی داوطلب و شغلی
- پزشکان، پرستاران و درمانگران
- مدیران و مقامات دولتی
- یک جامعه آگاه که می‌داند در هنگام فوریت‌های پزشکی چه کاری انجام دهد.
خدمات فوریت‌های پزشکی به طور جداگانه وجود ندارد، اما با سایر خدمات و سیستم‌های در نظر گرفته شده برای حفظ و ارتقاء سلامت و ایمنی جامعه سازگار است. همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، خدمات فوریت‌های پزشکی در تقاطع بین مراقبت‌های بهداشتی، سلامت عمومی و ایمنی عمومی عمل می‌کند.
ترکیبی از اصول و منابع در سیستم‌های خدمات فوریت‌های پزشکی به کار رفته است. از آنجا که ارائه‌دهندگان خدمات فوریت‌های پزشکی در جامعه کار می‌کنند، اغلب اولین کسانی هستند که مشکلات و مسائل مربوط به سلامت عمومی را شناسایی می‌کنند. مشکلات سلامت قابل توجه اغلب با ورود به بخش اورژانس اعلام می‌شود و از طریق خدمات فوریت‌های پزشکی وارد می‌شود. از آنجا که ارائه‌دهندگان خدمات فوریت‌های پزشکی به انواع شرایط اورژانسی و انواع خطرات پاسخ می‌دهند، آنها اغلب شانه به شانه همکاران ایمنی عمومی در اجرای قانون و خدمات آتش‌نشانی پیش می‌روند. اما ماموریت اصلی آنها مراقبت‌های پزشکی اورژانسی است.
ساختار سازمانی خدمات فوریت‌های پزشکی و همچنین افرادی که خدمات را تأمین و پرداخت می‌کنند، از جامعه‌ای به جامعه دیگر فرق دارند. خدمات پیش‌بیمارستانی می‌تواند در یک واحد آتش‌نشانی، یک بیمارستان، یک سازمان دولتی مستقل (مثل آژانس سلامت عمومی)، یک شرکت غیرانتفاعی (مثل گروه نجات) مستقر باشد یا توسط شرکت‌های انتفاعی تجاری ارائه شود. اما، صرف نظر از ارائه‌دهنده، اجزای اساسی سیستم خدمات فوریت‌های پزشکی ثابت باقی مانده‌اند.
نمودار بالا پیچیدگی یک سیستم خدمات فوریت‌های پزشکی را نشان می‌دهد. در نمودار، دایره بزرگ نشان‌دهنده‌ی هر عنصر سیستم است زیرا در پاسخ به یک حادثه فعال می‌شود. پیکان‌های درون دایره نشان دهنده‌ی مناطق مراقبت ویژه در خدمات فوریت‌های پزشکی هستند. لیست درون دایره نشان دهنده‌ی عناصری است که در پشت صحنه برای پشتیبانی از سیستم عمل می‌کنند. برای اینکه «یک سیستم خدمات فوریت‌های پزشکی هر روز برای هر نوع شرایط اضطراری آماده باشد»، باید به همان اندازه‌ای که در تصویر بالا نشان داده شده است جامع باشد. توسعه و حفظ چنین سیستمی مستلزم برنامه‌ریزی، آماده‌سازی و تعهد متفکرانه‌ی ذینفعان خدمات فوریت‌های پزشکی در سطح محلی، ایالتی و فدرال است.